Nie ma w Polsce ustalonej normy na równość posadzki przemysłowej, dlatego zwykle przyjmuje się kryteria odbioru zgodne z niemieckimi normami DIN 18202. Przyjmując te wytyczne, należy się ich trzymać zarówno podczas odbioru, jak i wykonywania posadzki przemysłowej.
Czym są normy DIN?
DIN to skrócona nazwa Niemieckiego Instytutu Normalizacyjnego (Deutsches Institut für Normung). W ten sposób nazywa się też normy stworzone przez tę organizację. Jedną z takich norm jest właśnie DIN 18202, która określa kryteria równości standardowych posadzek przemysłowych oraz możliwe od nich odstępstwa. Znajdują się one w Tabeli 3. Najczęściej stosuje się normy zawarte w trzecim wierszu, jednak w przypadku podwyższonych wymagań stosuje się kryteria z wiersza czwartego.
DIN 15185 natomiast określa dopuszczalne odchyłki od płaskości posadzki przemysłowej, warunkując je jednak od gabarytów wózka widłowego. I tak: dla dwumetrowej bazy nie mogą być one większe niż ±3 mm wzdłuż toru jazdy wózka widłowego. W zależności od wysokości wózka, odchyłki od płaskości posadzki między kołami nie mogą przekraczać 2,5 lub 3,0 mm. Posadzki przemysłowe wykonywane zgodnie z normami DIN 15185 są bardziej płaskie, niż te opierające się na DIN 18202. Dzieje się tak dlatego, że kryteria DIN 15185 są bardziej dokładne i restrykcyjne.
Jak zmierzyć równość posadzki przemysłowej?
Równość posadzki przemysłowej należy mierzyć za pomocą dwumetrowej łaty z użyciem klinów mierniczych. Oznacza to, że niedopuszczalne jest użycie łaty dłuższej lub krótszej niż 2 m oraz sznurka murarskiego. Równość powierzchni posadzki przemysłowej mierzymy na całej długości i szerokości za pomocą niwelatora laserowego. Zgodnie z normą DIN 18202 odchylenia mogą sięgnąć maksymalnie 15 mm, wyłączając planowane spadki.
Parametry wytrzymałościowe
Normy DIN 18560 określają parametry wytrzymałościowe i grubość jastrychów pływających przy obciążeniu użytkowym ≤ 2 kN/m2. Są one zależne od rodzaju jastrychu i jego klasy. Jastrychy dzielimy na cementowe (CT), epoksydowe (SR) oraz anhydrytowe (CA). I tak:
- jastrych cementowy – klasa F4, grubość ≥ 45 mm,
- jastrych cementowy – klasa F5, grubość ≥ 40 mm,
- jastrych epoksydowy – klasa F7, grubość ≥ 35 mm,
- jastrych epoksydowy – klasa F10, grubość ≥ 30 mm,
- jastrych anhydrytowy – klasa F4, grubość ≥ 45 mm (≥ 35 mm dla jastrychu samopoziomującego),
- jastrych anhydrytowy – klasa F5, grubość ≥ 40 mm (≥ 30 mm dla jastrychu samopoziomującego),
- jastrych anhydrytowy – klasa 74, grubość ≥ 35 mm (≥ 30 mm dla jastrychu samopoziomującego).
Inne parametry obowiązują natomiast w przypadku posadzek o obciążeniu użytkowym ≤ 4 kN/m2 i obciążeniu punktowym < 3 kN. Wciąż są one jednak regulowane normą DIN 18560 i wyglądają następująco:
- jastrych cementowy – klasa F4, grubość ≥ 70 mm,
- jastrych cementowy – klasa F5, grubość ≥ 60 mm,
- jastrych epoksydowy – klasa F7, grubość ≥ 55 mm,
- jastrych epoksydowy – klasa F10, grubość ≥ 45 mm,
- jastrych anhydrytowy – klasa F4, grubość ≥ 70 mm (≥ 60 mm dla jastrychu samopoziomującego),
- jastrych anhydrytowy – klasa F5, grubość ≥ 60 mm (≥ 50 mm dla jastrychu samopoziomującego),
- jastrych anhydrytowy – klasa 74, grubość ≥ 55 mm (≥ 40 mm dla jastrychu samopoziomującego).
Dlaczego normy DIN są ważne?
Źle wykonane posadzki i pojawiające się nierzadko niezamierzone błędy są często powodem uszkodzeń pojawiających się w krótkim czasie od ich wykonania. Dlatego projektanci i konstruktorzy już na samym początku prac powinni określić, jakie wybiorą rozwiązania, aby zapewnić posadzce trwałość i funkcjonalność. W tym celu powinni przeprowadzić szczegółową analizę warunków użytkowania, biorąc pod uwagę późniejszą eksploatację. Wszystko to ma wpływ na jakość i wytrzymałość posadzki przemysłowej, a dzięki zastosowaniu się do wymogów DIN zyskamy także gwarancję bezpieczeństwa, które jest niezwykle ważne na terenach przemysłowych.
